In de meeste gevallen zijn deze systemen AC-DC, waarbij de energie wordt onttrokken aan een AC-net en door middel van verschillende conversie componenten het wordt omgezet in een continue spanning. Deze uitgangsspanning wordt aangepast aan de specifieke aspecten van elke toepassing.

Wanneer de gelijkrichters, laders en omvormers in één systeem zijn geïntegreerd, vormen ze een zogenaamd DC-systeem,

Bovendien hebben deze DC-systemen  een interne besturing om alle parameters te beheren  en om te kunnen communiceren met de buitenwereld, waardoor opname in de DC-systeembeheersoftware mogelijk is en het beheer op afstand kan worden uitgevoerd en over de toestand kan worden geïnformeerd: alarmen / gebeurtenissen / acties van de eenheid.

TYPES GELIJKSTROOMSYSTEMEN

De DC-systemen die tegenwoordig op de markt worden gebruikt, zijn meestal in twee soorten onderverdeeld: Gelijkrichters op basis van thyristor of op basis van transistoren(SMPS).

De eerste van de DC-systemen is gebaseerd op een element genaamd thyristor, dat in staat is om de wisselspanning(AC) te converteren naar een gelijkspanning(DC) op een gemakkelijke en beheersbare manier. Dit systeem genereert een spanning die pulserend is en moet verder nog worden gefilterd door een spoel-/condensatorsysteem. Het belangrijkste voordeel van deze systemen is de betrouwbaarheid van de thyristoren, die grote spanningen kunnen blokkeren en grote stromen kunnen geleiden. Het grote nadeel van deze topologie is echter de noodzakelijke transformator – spoel – condensatorgroep, die groot en zwaar is. Bovendien, als gevolg van de tijd-constante in het systeem als gevolg van het filter, is de transiënte respons van het systeem op steile veranderingen in de uitgangsbelasting, veel langzamer dan bij geschakelde voedingen(SMPS).

De op transistors gebaseerde systemen (ook wel “switch mode supplies SMPS” genoemd) zijn gebaseerd op het schakelen van de ingangsspanning door transistoren en met behulp van een hoogfrequentietransformator, die de spanning verlaagt en het systeem isoleert met betrekking tot het elektriciteitsnet. De huidige ontwerpen bevatten aan de ingang een arbeidsfactorcorrectiecircuit (bekend als PFC), daardoor is de vervorming aan de ingang bijna niet meer aanwezig.

De voordelen van deze systemen zijn hun uitstekende vermogensverhouding, het hoge rendement en de uitstekende dynamische respons op steile veranderingen in de belasting en verstoringen in het uitgangsvermogen. Het nadeel echter is, dat de MTBF en de levensduurcyclus meestal lager zijn,  dan de systemen voorzien van thyristoren. Dit is de reden waarom ze meestal worden geïnstalleerd met redundante eenheden om te voorkomen, dat er een storing optreedt.